του Αιμίλιου ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ
Ακούστηκαν πολλά και γράφτηκαν ακόμη περισσότερα για τις εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ και το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν γίναμε σοφότεροι. Και ας είμαστε ρεαλιστές: δεν θα περιμέναμε κάτι διαφορετικό από ένα κόμμα που είναι στην αντιπολίτευση και ταυτόχρονα στον προθάλαμο της εξουσίας, πέραν της παροχολογίας.
Οι υπόλοιπες συζητήσεις για το… νόμιμο και ηθικό των εξαγγελιών σε συνθήκες Μνημονίου και οικονομικής κρίσης είναι περί όνου σκιάς. Θα πρέπει να σταθούμε σε ένα και μόνο πράγμα: στο ότι εκείνο που έλειπε από τις εξαγγελίες Τσίπρα ήταν η εξειδίκευση.
Δεν ξέρω αν η κοστολόγηση των προτάσεών του φτάνει τα 17 δισ., όπως άκουσα κυβερνητικά στελέχη να λένε ή τα 11 δισ., όπως απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρω, όμως, ότι ο πρόεδρός του δεν εξειδίκευσε τις προτάσεις του, ιδίως στο φορολογικό σύστημα. Και το χειρότερο είναι ότι δεν προτίθεται να το κάνει ούτε προεκλογικά – όποτε και αν γίνουν οι εκλογές – καθώς συνεργάτες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνουν ότι “δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση θα παραλάβουμε το δημόσιο ταμείο”.
Με άλλα λόγια, και ο ΣΥΡΙΖΑ καλύπτεται πίσω από τη θεωρία της “καμένης γης”. Όμως, αυτά είναι πράγματα γνωστά. Πόσο πιο… καμένη μπορεί να είναι η γη μετά το Μνημόνιο και τις περικοπές μισθών και συντάξεων, την αύξηση φόρων, του κόστους ζωής και της ανεργίας; Ο πολίτης, όμως, δικαιούται και πρέπει να γνωρίζει επακριβώς τις προθέσεις καθενός “παίκτη” του πολιτικού σκηνικού.
Παράδειγμα: Διακηρύττει ο κ. Τσίπρας την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και την αντικατάστασή του από έναν φόρο μεγάλης περιουσίας. Ακίνητης περιουσίας μόνο; Διότι έχουμε ακούσει τον κ. Μηλιό να λέει ότι ο φόρος θα πρέπει να επιβληθεί στο σύνολο της περιουσίας, ήτοι καταθέσεις, χρεόγραφα, συμμετοχές σε εταιρείες, ακίνητα, αυτοκίνητα, τραπεζικές θυρίδες κτλ. Ή έχουμε ακούσει τον κ. Σταθάκη να μιλά μόνο για φόρο ακίνητης περιουσίας, με αφορολόγητο 200.000 ευρώ – όταν άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μιλούν για “επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος” του ΦΜΑΠ, δηλαδή 400.000 ευρώ…
Άλλο παράδειγμα: Διακηρύττει ο κ. Τσίπρας την επαναφορά του αφορολόγητου για το εισόδημα στα 12.000 ευρώ. Με διατήρηση της έκπτωσης φόρου που ισχύει σήμερα (2.100 ευρώ για εισόδημα έως 21.000 ευρώ) ή όχι; Με διατήρηση των συντελεστών στο 22%, 32% και 42% ή αλλαγή τους; Με διατήρηση της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος ή όχι;
Καλό είναι να μιλάμε με “ανοιχτά χαρτιά”, για να γνωρίζουμε και εμείς, ως πολίτες, ποια λύση θα επιλέξουμε. Άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει από μόνος του ότι κομίζει νέα ήθη στην πολιτική ζωή του τόπου, ένα από τα οποία είναι η διαύγεις των θέσεών του, κατηγορώντας παράλληλα τον πρωθυπουργό για τα “Ζάππεια”.
Κι όμως, το ίδιο ακριβώς κάνει τώρα και αυτός. Το μόνο παρήγορο, είναι ότι αρχίζει έτσι να συμπεριφέρεται ως κόμμα εξουσίας και όχι ως περιθωριακή πολιτική δύναμη…
