Πληθαίνουν τα σενάρια αύξησης των λογαριασμών της ΔΕΗ λόγω του οικονομικού αδιεξόδου στο οποίο αυτή βρίσκεται και της επανεξέτασης της χρέωσης των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) από τη ΡΑΕ.
Τα χρέη της επιχείρησης προς τρίτους διογκώνονται ως αποτέλεσμα της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας και της αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών που ξεπερνούν τα 2,2 δισ. ευρώ. Τα προβλήματα δε σταματούν εδώ, καθώς έχουν αγγίξει και τις θυγατρικές εταιρείες, αφού η μητρική χρωστά σε ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ 1,3 δισ. ευρώ.
Η ΔΕΗ διεκδικεί μέσω των ΥΚΩ 600 εκατ. ευρώ αναδρομικά για τα έτη 2012-2015. Αυτή η χρέωση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ γίνεται για κάλυψη του επιπλέον κόστους ηλεκτροδότησης των μη διασυνδεδεμένων νησιών, καθώς και των φθηνότερων ειδικών τιμολογίων ρεύματος, όπως το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο (ΚΟΤ), το πολυτεκνικό κ.λπ. Βάσει του σχετικού νόμου, η ΔΕΗ θα πρέπει κάθε χρόνο να ανακτά τα ποσά που αντιστοιχούν για την κάλυψη του κόστους αυτού. Ωστόσο, η χρέωση των ΥΚΩ για το 2012 δεν έχει αναθεωρηθεί, με αποτέλεσμα η ΔΕΗ να έχει απώλεια εσόδων, ειδικά το 2015. Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, στο διάστημα 2012-2015 η εταιρεία εισέπραξε 600 εκατ. ευρώ λιγότερα, απ΄ όσα κανονικά έπρεπε να λάβει. Οι αποφάσεις της ΡΑΕ αναμένεται να ληφθούν ως τα τέλη Ιουνίου.
Σύμφωνα με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, ο ΑΔΜΗΕ απαιτεί 829,2 εκατ. ευρώ, ποσό που η ΔΕH θα έπρεπε να πληρώσει για τη χρήση του δικτύου μεταφοράς καθώς και για τους παραγωγούς από ΑΠΕ. Οι απαιτήσεις του ΔΕΔΔΗΕ ανέρχονται στα 427,7 εκατ. ευρώ και είναι αυξημένες συγκριτικά με πέρσι (στα 257, 8 εκατ. ευρώ).
Οι περισσότερες οφειλές αφορούν συναλλαγές που γίνονται στο πλαίσιο της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Δηλαδή, η ΔΕΗ εισπράττει από τους λογαριασμούς του ρεύματος διάφορες χρεώσεις που αφορούν στα δίκτυα, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και στη συνέχεια αυτά τα ποσά δίνονται σε ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ. Κάποια ποσά καταβάλλονται από τον ΑΔΜΗΕ στο λειτουργό της αγοράς ΛΑΓΗΕ. Συνεπώς, η ΔΕΗ εισπράττει από τους καταναλωτές τις χρεώσεις, οι οποίες “φουσκώνουν” τους λογαριασμούς, χωρίς όμως στο τέλος να τις καταβάλλει εκεί που οφείλει.
