του Αιμίλιου ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ
Διαδικασία παράλληλων μονολόγων θυμίζουν οι διαδοχικές συναντήσεις Σαμαρά, Τσίπρα και Κουβέλη σήμερα και αύριο με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας – ο οποίος, σημειωτέον, ως θεσμός και όχι ως πρόσωπο, θα αποτελέσει αντικείμενο ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων τους επόμενους μήνες.
Η εθνική συνεννόηση, η οποία αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές το τελευταίο χρονικό διάστημα, μοιάζει αδύνατο να επιτευχθεί με “διαιτητή” τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα έπρεπε, δηλαδή, οι ίδιοι οι πολιτικοί αρχηγοί να καθίσουν μόνοι τους στο ίδιο τραπέζι και να αποφασίσουν τι τους ενώνει και τι τους χωρίζει.
Από τη μία πλευρά, ωστόσο, η κυβέρνηση παραμένει αρνητική απέναντι στην αξιωματική αντιπολίτευση και συνεχίζει το “σκληρό ροκ” εναντίον της. Και από την άλλη πλευρά, ακόμη και μετριοπαθή στελέχη που βρίσκονται στον στενό πυρήνα των συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα, δηλώνουν ευθαρσώς ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο θα συναντούσε τον Αντώνη Σαμαρά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι για να του πει να φύγει…
Τις προηγούμενες εβδομάδες, γίναμε όλοι μέσω των αγορών μάρτυρες του κλίματος που επικρατεί στο εξωτερικό για την Ελλάδα και την πολιτική της ηγεσία. Διότι κάνουμε πάντοτε το ίδιο λάθος: βλέπουμε και αξιολογούμε τα πράγματα «από τα μέσα» και αδιαφορούμε για την πραγματική μας εικόνα “προς τα έξω”. Η συνεννόηση σε μίνιμουμ επίπεδο, σε βασικά ζητήματα, είναι απαραίτητη. Όχι για να εκβιαστεί πολιτικά ο (εκάστοτε) αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εν δυνάμει πρωθυπουργός ούτε για να “στρογγυλοκαθίσει” η κυβέρνηση στη θέση της. Αλλά γιατί κάθε σοβαρό κράτος και κάθε συγκροτημένη διοίκηση επιβάλλεται να έχει συνέχεια.
Διαφορετικές προσεγγίσεις σε επιμέρους ζητήματα δεν είναι απλώς ανεκτές, αλλά απολύτως απαραίτητες – ιδίως όταν έρχονται να βελτιώσουν λάθη ή παραλείψεις του παρελθόντος. Όμως, η “κεντρική ιδέα” θα πρέπει να είναι σαφής και σταθερή. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα και την οικονομία.
Υπό αυτό το πρίσμα, οι συναντήσεις του πρωθυπουργού και των πολιτικών αρχηγών με τον Κάρολο Παπούλια δεν έχουν κάτι σημαντικό να προσθέσουν στην πολιτική ατζέντα ούτε θα γίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας “κομιστής” μηνυμάτων, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι. Λαϊκότερα, δεν πρόκειται να παίξει το “χαλασμένο τηλέφωνο”…
Οι εξελίξεις, λοιπόν, μετατίθενται στην άφιξη της τρόικα στην Αθήνα και στις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση για τα «καυτά» ζητήματα, όπως τα εργασιακά και το ασφαλιστικό. Και, βεβαίως, το ζήτημα της “νέας σχέσης με τους εταίρους”, όπου η κυβέρνηση έβαλε εξ αρχής τον πήχη ψηλά και κινδυνεύει να περάσει από κάτω.
Πολλώ δε μάλλον, θα μετρήσουμε τα πράγματα (ότ)αν ζητηθεί η γνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης – και όχι δι’ αντιπροσώπων.
