του Δημητρίου ΠΟΓΚΑ
Με πάνω από 700 εταιρείες-εκθέτες από Ευρώπη, Αμερική, Ασία, ακόμη και την Αφρική, 10.000 επισκέπτες επιχειρηματίες, επενδυτές, δημοσιογράφους ή απλούς φίλους του τεχνολογικού επιχειρείν από όλο τον κόσμο και ομιλητές από εταιρείες-“κολοσσούς” όπως το Facebook, το Twitter, η Cisco, η IBM, η Adobe, η Dropbox, το Web Summit απέδειξε ότι έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο startup φεστιβάλ στην Ευρώπη, με όλα τα θέτικα και τα αρνητικά που μπορούν να συνοδεύουν αυτόν τον “τίτλο”.
Την “παράσταση” έκλεψε, όπως αναμενόταν, ο Elon Musk, ο οποίος, παρά το “standing ovation” που κέρδισε κατά την είσοδό της στην κεντρική σκηνή του φεστιβάλ, εμφανίστηκε “ταπεινός” μπροστά σε χαρακτηρισμούς όπως “ο αληθινός Iron Man” και “γίγαντας της καινοτομίας”. Στις ερωτήσεις για τα επιχειρηματικά του επιτεύγματα, ανέδειξε την παραλίγο αποτυχία του πιο φιλόδοξου από αυτά, της SpaceX, όταν είχε μία τέταρτη και τελευταία ευκαιρία για μία επιτυχημένη εκτόξευση διαστημικού οχήματος. Μιλώντας για την κουλτούρα της αποτυχίας, ο Musk τόνισε ότι είναι λογικό ένας επιχειρηματίας να φοβάται, αλλά το δυνητικό τελικό αποτέλεσμα μπορεί να φέρει τέτοιους “καρπούς” που εν τέλει αξίζει να προσπαθήσει κανείς.
Παρουσία που σε εμπνέει, σε κάνει να νιώθεις έτοιμος να επιχειρήσεις νέα, μεγαλύτερα πράγματα, ήταν το σχόλιο που ακούσαμε για την παρουσία του Musk.
Και αν ο Musk είναι ένα επιχειρηματικό role model, ή ένας “επιχειρηματικός rock star” (όπως είναι ο δημοφιλής όρος), το Web Summit μας προσέφερε και άλλα “παράθυρα” στο μέλλον του Διαδικτύου και της ίδιας της ανθρωπότητας.
Αφενός, ο λόγος για τον Stefan Weitz, επικεφαλής της Bing, ο οποίος μιλώντας για τη μηχανή αναζήτησης της Microsoft, εξήγησε ότι το επόμενο “σύνορο” του Διαδικτύου (μαζί με το Internet of Things) θα είναι το semantic Web, δηλαδή η δυνατότητα των ιστοσελίδων να “μιλούν” μεταξύ τους και αναγνωρίζοντας αιτήματα στη φυσική γλώσσα να συλλέγουν πληροφορίες και δεδομένα και να δίνουν απαντήσεις στις ερωτήσεις των χρηστών. Οι μηχανικοί υπολογιστών και οι μεγάλες μηχανές αναζήτησης εργάζονται ήδη εδώ και αρκετά χρόνια προς αυτή την κατεύθυνση, τόνισε, ωστόσο βρισκόμαστε ακόμα αρκετά μακριά από τη δημιουργία του Διαδικτύου που θα “καταλαβαίνει” τους χρήστες του.
Αφετέρου, ο Naveen Jain της Moon Express, ο οποίος παρουσίασε το όραμα της εταιρείας του να καταστήσει τα ταξίδια στο φεγγάρι μία καθημερινή συνήθεια. Μαζί με το όραμα του Musk για εγκατάσταση βάσης στον Άρη, το όραμα που διαμορφώνεται για την ανθρωπότητα για τα επόμενα 20 χρόνια φέρνει κοντά την εξάπλωσή της στο γειτονικό τμήμα του πλανητικού μας συστήματος με τη συμμετοχή ιδιωτών “οραματιστών” και όχι μόνο στο πλαίσιο των κρατικών διαστημικών προγραμμάτων.
Η εμπειρία του Web Summit σου αφήνει ανάμικτα συναισθήματα. Από τη μία, το “παράθυρο” (όπως το χαρακτηρίσαμε προηγουμένως) που σου “ανοίγει” σε εταιρείες, ανθρώπους και πρωτοβουλίες που διαμορφώνουν το αύριο της τεχνολογίας και του ίδιου του κόσμου στον οποίο ζούμε, από την άλλη, ωστόσο, το μέγεθος μίας τέτοιας διοργάνωσης γίνεται τελικά “πρόβλημα” για τις startups που εκθέτουν, αλλά και για τους επισκέπτες του φεστιβάλ.
Οι εταιρείες δεν διασφαλίζουν ότι αυτοί που θα τους δουν είναι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το προϊόν που αναπτύσσουν (ή έστω το industry στο οποίο δραστηριοποιούνται), κάτι που πάντως επιλύεται με τα πιο “στοχευμένα” speed networking events, ενώ οι επενδυτές προλαβαίνουν ουσιαστικά μόνο να ανταλλάξουν κάρτες με τους ανθρώπους των εταιρειών αν θέλουν να δουν όσες περισσότερες γίνεται.
Για να απολαύσεις τελικά τέτοιου είδους διοργανώσεις πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ότι θα προλάβεις να δεις και να κάνεις τα μισά από όσα προγραμμάτιζες πριν την άφιξή σου.
Οι διοργανωτές, πάντως, μαζί με τα παράλληλα events γευσιγνωσίας και… pub-ογνωσίας στο νυχτερινό Δουβλίνο, κατάφεραν να διοργανώσουν το μεγαλύτερο “πάρτυ” για το τεχνολογικό επιχειρείν στην Ευρώπη
Οι ελληνικές startups
Φτάνοντας στο Web Summit, η σκέψη μας ήταν ποια θα είναι η θέση και ο “αντίκτυπος” των ελληνικών εταιρειών σε ένα τέτοιου μεγέθους φεστιβάλ. Συνολικά στο Web Summit βρέθηκαν επτά εταιρείες (Juengo, Radiojar, Workable, Juke, codebender, Touring Data, Sociallgreen), οι οποίες είχαν τη δυνατότητα να εκθέσουν είτε και τις δύο ημέρες του Summit είτε μία από αυτές) τις υπηρεσίες ή τις εφαρμογές που αναπτύσσουν στο πλαίσιο των προγραμμάτων Alpha και Start.
Σε γενικά πλαίσια, η συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών στο Web Summit ήταν περισσότερο μία διαδικασία συλλογής εμπειριών και “ωρίμανσης”, καθώς οι ελληνικές startups έχουν μέχρις στιγμής σποραδικές και μεμονωμένες παρουσίες σε μεγάλα φεστιβάλς-εκθέσεις του εξωτερικού.
Ιδιαίτερη απήχηση είχε το λογισμικό της Workable, οι άνθρωποι της οποίας μας τόνισαν ότι κατά τη διάρκεια του διημέρου ήρθαν σε επαφή με δεκάδες ενδιαφερομένους για να γίνουν πελάτες της εταιρείας. Η περίπτωση της Workable, πάντως, “βγάζει νόημα”, καθώς αναπτύσσει ένα προϊόν που απευθύνεται κατά κόρον σε startups και πολύ μικρές ή μικρές εταιρείες και εταιρείες τεχνολογίας. Πάνω από 700 τέτοιες από όλο τον κόσμο συμμετείχαν στο Web Summit.
Σημαντικές επαφές γνωριμίας με επενδυτές έκαναν και οι υπόλοιπες εταιρείες (μπροστά μας, μία από τις εταιρείες άκουσε από τον εκπρόσωπο της Microsoft Ventures να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται), ενώ προέκυψαν και ευκαιρίες δικτύωσης και συνεργασίας με έτερες startups.
Από την άλλη, αυτό που τόνισαν σχεδόν όλες οι ελληνικές εταιρείες που μιλήσαμε μαζί τους ήταν και πάλι το πρόβλημα του μεγέθους του φεστιβάλ, που αποτρέπει από τη γνωριμία με τους “κατάλληλους” ανθρώπους ή που κάνει μία εταιρεία να “χάνεται” μέσα σε εκατοντάδες άλλες. Για τους περισσότερους, ήταν μάλλον μία διαδικασία συλλογής εμπειριών και “παραστάσεων” παρά με άμεσο επιχειρηματικό ή εμπορικό αντίκτυπο.
Μία τελευταία παρατήρηση που αξίζει να σημειωθεί σχετικά με την παρουσία των ελληνικών εταιρειών στο Web Summit, και η οποία μάλιστα προήλθε από εκπρόσωπο μίας εξ αυτών, είναι ο χαμηλός αριθμός τους σε σχέση με την παρουσία των υπόλοιπων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου (η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ισπανία), κάτι που “αποτυπώνει” τα βήματα ανάπτυξης και κυρίως εξωστρέφειας που χρειάζεται ακόμη το “οικοσύστημα” των ελληνικών εταιρειών.
Δουβλίνο
Ένα απολογιστικό κείμενο για την παρουσία μας στο Web Summit δεν θα μπορούσε να μην κλείσει με έναν από τους μεγάλους “πρωταγωνιστές” του φεστιβάλ, την ίδια την ιρλανδική πρωτεύουσα.
Το Δουβλίνο είναι (παρά το τετριμμένο του όρου) μία πραγματικά ανερχόμενη “πρωτεύουσα” του τεχνολογικού επιχειρείν στην Ευρώπη. Το αποδεικνύει, άλλωστε, η παρουσία των αμερικανικών “κολοσσών” Facebook, Google και LinkedIn, που διατηρούν τα κεντρικά τους γραφεία για την περιοχή της Ευρώπης στην πόλη.
Στο περιθώριο της διοργάνωσης του Web Summit ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Έντα Κέννυ ανακοίνωσε τις επενδύσεις άλλων εννέα βορειοαμερικανικών και ευρωπαϊκών εταιρειών τεχνολογίας (AdRoll, Nitro, EtQ, StorageCraft, Zendesk, Clio, Pearl Stree Enterprises, Minds and Machines, AerData), οι οποίες θα δημιουργήσουν συνολικά 335 νέες θέσεις εργασίας στους τομείς της ανάπττυξης λογισμικού, της διαδικτυακής ασφάλειας, των ψηφιακών μέσων κλπα., ιδρύοντας ή μεταφέροντας τα ευρωπαϊκά κεντρικά τους γραφεία στο Δουβλίνο, στο Κορκ ή Λίμερικ.
Η Ιρλανδία είναι μία χώρα που έχει πληγεί από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, ούσα η δεύτερη που εισήχθη σε πρόγραμμα οικονομικής διάσωσης υπό την τρόικα Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ (είναι χαρακτηριστικό πως ο Κέννυ σε κάθε του αναφορά σε αυτό το γεγονός χρησιμοποιεί πάντοτε τον όρο “καταστροφή” για τη χώρα του), ωστόσο είναι η πρώτη που φαίνεται πως θα εξέλθει του “σκοπέλου” επιτυχώς, προγραμματίζοντας την “έξοδό” της στις αγορές στις αρχές του ερχόμενου έτους.
Η προσέλκυση των επενδύσεων στο χώρο της τεχνολογίας είναι ένας από τους λόγους που η ιρλανδική οικονομία αρχίζει και “ανεβαίνει” και οφείλεται, όπως μας εξήγησε ο Ε. Κέννυ σε ειδική συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση των νέων επενδύσεων, οφείλεται σε τέσσερεις λόγους:
– Το προϋπάρχον τεχνολογικό “οικοσύστημα” της χώρας είναι αναγνωρισμένο για την εξέλιξή του σε όλο τον κόσμο
– Υπάρχει ένα σημαντικό “track record” παραγωγικότητας και δημιουργικότητας από τις εταιρείες και τους επαγγελματίες της χώρας
– Ο σταθερός εταιρικός φόρος στο 12% για όλους τους τομείς της οικονομίας,, χωρίς διαφοροποιήσεις και χωρίς αλλαγές στο βάθος του χρόνου
– Η “δεξαμενή” ταλέντου που διαθέτει η χώρα και η οποία ανταγωνίζεται κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα ή τις ΗΠΑ.
Στόχος της Ιρλανδίας είναι να καθιερωθεί ως το επόμενο “σύνορο” του τεχνολογικού επιχειρείν στην Ευρώπη. Παρ’ ότι είναι μία μικρή χώρα και έχει “πληγεί” τα τελευταία χρόνια από την οικονομική κρίση, οι web startups ανά την Ευρώπη και τον κόσμο αναγνωρίζουν τις προοπτικές της και την αφήγηση που έχει χτίσει η ιρλανδική κυβέρνηση για την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανθεκτικότητα και αυτοπεποίθηση του λαού της.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η Ιρλανδία αναμένεται να έχει τα καλύτερα δημογραφικά στην Ευρώπη για τα επόμενα 25 χρόνια (κάτι που γίνεται άμεσα αντιληπτό με μία απλή βόλτα στους δρόμους του κέντρου του Δουβλίνου) και το εργατικό της δυναμικό παρουσιάζει, εκτός της υψηλής εξειδίκευσης, το πλεονέκτημα της αγγλικής ως επίσημης και μητρικής τους γλώσσας.
Ωστόσο, η άνοδος της χώρας (και μάλιστα όχι μόνο του Δουβλίνου, αλλά και άλλων μεγάλων πόλεων, κυρίως του Κορκ) στον τομέα της τεχνολογίας δεν γίνεται με “αυτόματο πιλότο”. Οι πολιτικές της ιρλανδικής κυβέρνησης ειναι υποστηρικτικές των εταιρειών και της επιχειρηματικότητας. Ο ίδιος ο Κέννυ μιλά συνεχώς για την εμφύτευση μίας κουλτούρας της αποτυχίας και αξιοποίησης των ευκαιριών που δημιούργησε η οικονομική “καταστροφή” για τη χώρα του. Η Αρχή Ανάπτυξης της Ιρλανδίας (IDA, το αντίστοιχο ελληνικό Invest in Greece) είναι αρκετά δραστήρια στην προσέλκυση εταιρειών που θα επενδύσουν ή θα μετεγκατασταθούν στο Δουβλίνο (μέσω της IDA έγιναν και οι προαναφερθείσες επενδύσεις των εννέα εταιρειών) και διαθέτει εξειδικευμένο τμήμα δραστηριοποίησης στον τομέα των αναδυόμενων επιχειρηματικών πρακτικών (όπως οι τεχνολογικές startups).
Έχοντας χαρακτηριστεί και ως μία “Μεσόγειος της Βόρειας Ευρώπης” (λόγω του γεωγραφικού της περιβάλλοντος, της “ζωντάνιας” και ομορφιάς των πόλεων και του λαού της, αλλά και τα κοινά οικονομικά προβλήματα με τον ευρωπαϊκό Νότο) , η Ιρλανδία και το Δουβλίνο προσφέρουν ένα αρκετό χαρακτηριστικό πρότυπο για το πώς μία χώρα από την ευρωπαϊκή περιφέρεια (όπως είναι και η Ελλάδα) μπορεί να αποτελέσει μία νέα “πρωτεύουσα” της σύγχρονης επιχειρηματικότητας.
*Το EMEAgr και η ομάδα του ευχαριστούν την StartTech Ventures, μέλος του επιχειρηματικού “οικοσυστήματος” Virtual Trip Group, για την υποστήριξή της στη δημοσιογραφική αποστολή στο Δουβλίνο
