Μέσα από τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος περνά και η σταθεροποίηση της οικονομίας και η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές μόνο τυχαία δεν είναι με τις εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο.
Χθες, το Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Τράπεζας αποφάσισε να προχωρήσει σε ΑΜΚ κατά τις οδηγίες της Τράπεζας της Ελλάδος και του ΤΧΣ, με βάση τα τελευταία stress tests, και έτσι έγινε η τελευταία συστημική τράπεζα που κλείνει τις "τρύπες" της και μπαίνει σε νέα εποχή.
Προηγήθηκαν, κατά σειράν, Alpha Bank, Τράπεζα Πειραιώς και Eurobank (η οποία πλέον συγχωνεύεται και λειτουργικά με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το οποίο απορροφά), αλλά το εγχείρημα του ομολογιακού δανείου της Τράπεζας Πειραιώς ουσιαστικά ήταν η πιο κρίσιμη κίνηση.
Από πολλούς αναλυτές, η κίνηση αυτή κρίθηκε ριψοκίνδυνη, αλλά δικαίωσε τελικά τον Μιχάλη Σάλλα και τους συνεργάτες του στην τράπεζα. Κυρίως, όμως, αποτέλεσε στην ουσία τεστ προσομοίωσης για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές και το "σήμα" προς το οικονομικό επιτελείο ότι… κάτι κινείται.
Όπως και χθες έγραψε το EMEAgr, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες κατορθώνουν, μέσω των ΑΜΚ τους και του ομολογιακού δανείου της Τράπεζας Πειραιώς, να αντλήσουν πάνω από 11 δισ. ευρώ από Έλληνες και ξένους θεσμικούς επενδυτές. Αυτό δεν επιβεβαιώνει μόνο το αυξημένο ενδιαφέρον των επενδυτών για την Ελλάδα και τη σταδιακή αποκατάσταση της εμπιστοσύνης τους προς το τραπεζικό της σύστημα, αλλά επιπλέον απελευθερώνει (όπως έχει πει και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος) το ΤΧΣ να διαθέσει τα ανάλογα κεφάλαια που υπάρχουν στα ταμεία του για την απευθείας ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Σε κάθε περίπτωση, τα αδιάθετα κεφάλαια του ΤΧΣ σημαίνουν ότι το ενδεχόμενο να ανακύψει πρόβλημα ρευστότητας για τις ελληνικές τράπεζες κλείνει οριστικά και οι φόβοι του παρελθόντος για "μοντέλο Κύπρου" και κούρεμα καταθέσεων αποτελούν φθηνή σεναριολογία.
Άρα, τι είναι αυτό που μένει; Είναι το πολυπόθητο: η ρευστότητα να διοχετευθεί στην αγορά. Πολλώ δε μάλλον, να τακτοποιηθεί το ζήτημα των κόκκινων δανείων που δεν απασχολεί μόνο τα νοικοκυριά, αλλά και τις μικρομεσαίες (και μεγαλύτερες) επιχειρήσεις. Κάτω από συνθήκες και με κανόνες που εξασφαλίζουν το όφελος και των δύο πλευρών και επιτρέπουν να μη χαθεί η ανακτημένη εμπιστοσύνη του τραπεζικού συστήματος.
Με αυτά ως δεδομένα, η σταθεροποίηση του τραπεζικού πυλώνα ίσως να αποτελεί ακόμη πιο σημαντικό βήμα για την ελληνική οικονομία και από την έξοδο στις αγορές.