Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου χρειάζονται ελάφρυνση χρέους για να επανέλθουν στην οικονομική ανάπτυξη και οι πιστωτές τους πρέπει να πληρώσουν το κόστος, δήλωσε ο επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου Ifo, Χανς – Βέρνερ Ζιν, σε συνέντευξή του στο Bloomberg.
Ζήτησε, μάλιστα, να πραγματοποιηθεί μια ευρωπαϊκή διάσκεψη για την ελάφρυνση του χρέους των χωρών αυτών.
Όπως είπε ο κ. Ζιν, η ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση, που ξεκίνησε το 1997, αντιμετωπίσθηκε με διαγραφή χρέους παρά με την επιβάρυνση των φορολογουμένων, προσφέροντας ένα υπόδειγμα που πρέπει να χρησιμοποιήσουν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί.
“Τα νοικοκυριά και οι εταιρείες είναι υπερχρεωμένες, οι τράπεζες είναι υπερχρεωμένες, τα κράτη είναι υπερχρεωμένα και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες είναι υπερχρεωμένες στο πλαίσιο του συστήματος του ευρώ. Δεν είναι ωραίο για τον πιστωτή να δεχθεί ότι δεν θα πάρει πίσω τα χρήματά του, αλλά όσο νωρίτερα αντιμετωπίσει την αλήθεια, τόσο το καλύτερο”, υποστήριξε ο Γερμανός οικονομολόγος.
Με τα βάρη των χρεών σε σχεδόν αφόρητα επίπεδα, είπε ο κ. Ζιν, χρειαζόμαστε μία διάσκεψη για το χρέος στην Ευρώπη για να χορηγηθεί μερική ελάφρυνση του χρέους στις χώρες του Νότου. Πρόσθεσε δε πως η διαπραγμάτευση πρέπει να γίνει από κοινού, καθώς εμπλέκονται αρκετές χώρες.
Οι νότιες χώρες της Ευρωζώνης δεν κατόρθωσαν να μειώσουν τις τιμές και τα κόστη όσο χρειάζεται για να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, δήλωσε ο κ. Ζιν, προσθέτοντας ότι αν και η επιβράδυνση του πληθωρισμού στις χώρες αυτές δείχνει ότι η προσαρμογή προχωρά, η συζήτηση σχετικά με τον αποπληθωρισμό είναι άστοχη.
Ο Γερμανός οικονομολόγος εκτίμησε επίσης πως η απομάκρυνση των τοξικών δανείων από τους τραπεζικούς ισολογισμούς θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της υγείας των πιστωτικών ιδρυμάτων εν όψει των stress tests που θα διεξαχθούν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έως το τέλος του Οκτωβρίου, αλλά σημείωσε ότι η ΕΚΤ δεν έχει την εντολή να διοχετεύει επενδύσεις σε τμήματα της οικονομίας, όπου δεν θα γίνονταν διαφορετικά.
“Το θέμα των πιθανών κινδύνων από τον αποπληθωρισμό χρησιμοποιείται για να ετοιμασθεί μία πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ που δεν θα χρησιμεύει μόνο στην καταπολέμηση του αποπληθωρισμού, αλλά και στη διάσωση των τραπεζών. Αυτό, όμως, εγείρει το ερώτημα, αν επιτρέπεται στην τράπεζα να το κάνει ή αν θα έπρεπε να το κάνει”, ανέφερε.
