του Αιμίλιου ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ
Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι, λέει, το χειρότερο στον κόσμο. Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζει η Daily Mail σε έρευνα που έκανε.
Και πού είναι το νέο, θα πείτε; Σωστά. Δεν περιμέναμε τους Άγγλους να μας πουν τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα μας. Στο κάτω-κάτω, ας ασχοληθούν με τα δικά τους… χάλια. Ας μείνουμε εμείς να κάνουμε την αυτοκριτική μας, αφού το χειρότερο όλων είναι πως είμαστε σε αδιέξοδο και δεν βλέπουμε… προκοπή. Η βλάβη φαίνεται πως είναι πια μη αναστρέψιμη.
Αλήθεια, είμαστε περήφανοι που οι αγώνες γίνονται με παρουσία χιλιάδων αστυνομικών, ακόμη και αν εφαρμόζεται η ελληνική πρωτοτυπία της “απαγόρευσης μετακινήσεων”; Είμαστε περήφανοι που το συνολικό προϊόν που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο έχει απαξιωθεί, αποθαρρύνοντας παίκτες, προπονητές και – κυρίως – επενδυτές;
Τις τελευταίες ημέρες, γινόμαστε μάρτυρες απίστευτων γεγονότων και αλληλοκατηγοριών για πράγματα που έχουμε δει και στο παρελθόν, αλλά πλέον γίνονται κανόνας. Η Πολιτεία, όμως, απέχει επιδεικτικά και οι αρμόδιες Αρχές περιορίζονται σε αστεία μέτρα, όπως είναι η αναβολή των αγώνων για μία-δύο εβδομάδες.
Πέραν του πρακτικού του ζητήματος, που είναι ότι δεν θα βγει η χρονιά με τις συνεχείς αναβολές, υπάρχουν και ουσιαστικοί λόγοι που ακυρώνουν ανάλογες κινήσεις.
Πρώτον, τα πάθη που δημιουργούνται δεν εκτονώνονται. Με κίνδυνο στον όποιο επόμενο μεγάλο αγώνα, να θρηνήσουμε θύματα…
Δεύτερον, μια ολόκληρη βιομηχανία που καλώς ή κακώς, για κάποιους, έχει στηθεί γύρω από το προϊόν που ονομάζεται ποδόσφαιρο, όπως η συνδρομητική τηλεόραση και οι διάφοροι χορηγοί του, αργοσβήνει με την απαξίωση αυτή.
Τρίτον, η αγωνιστική απαξίωση και οι σφαλιάρες που τρώνε οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη και εσχάτως οι μνημειώδεις αποτυχίες της εθνικής ομάδας δεν μας προβληματίζουν και περνούν αδιάφορα.
Ασχολήθηκε, αλήθεια, κανείς με το γεγονός ότι επιπλέον τα εγκληματικά στοιχεία έχουν παρεισφρήσει στα γήπεδα και ότι τα έχουν μετατρέψει σε πεδίο μάχης, με θύματα αυτούς τους λίγους ρομαντικούς που έχουν απομείνει να θεωρούν διασκέδασή τους – όπως θα έπρεπε να είναι – τον αθλητισμό και το γήπεδο;
Κάθε φορά, κάνουμε την ίδια διαπίστωση. Για το επίπεδο στο εξωτερικό και τη σύγκριση που ακολουθεί για την Ελλάδα. Και μετά, το κλασικό “έλα μωρέ, πάντα έτσι ήμασταν”. Όχι. Δεν ήμασταν έτσι. Μπορούμε, όμως, να γίνουμε πολύ χειρότερα.
Σε τελική ανάλυση, κλείστε το ρημάδι. Γιατί δεν είναι ότι δεν μπορείτε να βάλετε τάξη, αλλά δεν θέλετε. Όχι αναβολή, λοιπόν, για μία Κυριακή. Κλείστε το τώρα. Πάψτε να κοροϊδεύετε επενδυτές, παίκτες, προπονητές, τον κόσμο και τους εαυτούς σας.
