του Αιμίλιου ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ
Με μια συμβολική επιλογή – να αρχίσει, δηλαδή, ο διάλογος για το Νέο Σύνταγμα της χώρας την 3η Σεπτέμβρη, όταν θεσπίστηκε το πρώτο Σύνταγμα της χώρας το 1844 – ο Αντώνης Σαμαράς έδωσε το έναυσμα για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Η κίνηση του πρωθυπουργού, παράλληλα, κρύβει και άλλους πολιτικούς συμβολισμούς, καθώς υπαινίσσεται ότι ενδεχόμενο εκλογών με πρωτοβουλία της κυβέρνησης εκλείπει τουλάχιστον έως την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2015 (εφόσον δεν προκύψει συναίνεση στη Βουλή και εκλογή με 180 ψήφους). Απαντώντας έτσι εμμέσως και στο τολμηρό δίλημμα περί αποχώρησης του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση που βάζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά και στο αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Ή ακόμη και στις φωνές στο εσωτερικό της κυβέρνησης και της Ν.Δ. για εκλογές το φθινόπωρο, εφόσον οριστικοποιηθεί από τους εταίρους η διευθέτηση του χρέους.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο κ. Σαμαράς στέλνει και μηνύματα προς το εξωτερικό, περί πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας της χώρας, η οποία πλέον αναμένει επενδύσεις και το τουριστικό κύμα του καλοκαιριού.
Οι προτάσεις της Ν.Δ. για τη συνταγματική αναθεώρηση εμπεριέχουν τόλμη, εκπλήξεις, αλλά και… αναστολές. Βασική εξ αυτών, η άρνηση να προστεθεί στη συζήτηση το θέμα της μονιμότητας στο Δημόσιο – παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη – η οποία, πάντως, θα πρέπει να ερμηνευθεί όχι απαραίτητα ως κλείσιμο του ματιού στο ρουσφέτι, αλλά ως μήνυμα προς τους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν πληγεί από τα μέτρα του Μνημονίου ότι δεν πρόκειται να θιγούν.
Από τις προτάσεις απουσιάζει, επίσης, η δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου, στα πρότυπα των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών (κυρίως Γερμανίας και Γαλλίας).
Οι τολμηρές – αλλά απαραίτητες προτάσεις – είναι η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, η άμεση εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, η θεσμική θωράκιση της τετραετούς θητείας της κυβέρνησης με την αποτροπή πρόωρων εκλογών και η σταθερότητα του εκλογικού συστήματος-νόμου, ο περιορισμός των θέσεων γενικών και ειδικών γραμματέων στο οργανόγραμμα του Δημοσίου, η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας. Επίσης, η μείωση του αριθμού των βουλευτών (πιθανότατα σε 200, η οποία, κατά τους συνταγματολόγους, μπορεί να γίνει και άμεσα, εκτός αναθεωρητικής διαδικασίας), η οποία αφήνει παράθυρο και για θέσπιση δεύτερου νομοθετικού σώματος – δηλαδή, Γερουσίας.
Έκπληξη αποτελεί η πρόταση για υφυπουργούς Εξωτερικών, Άμυνας και Προϋπολογισμού πενταετούς “κλειστής” θητείας – στο πρότυπο του Γενικού Γραμματέα Εσόδων (σ.σ.: ο Χάρης Θεοχάρης υπηρετεί στη θέση αυτή ήδη με 5ετή θητεία) – αλλά και το ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού. Έκπληξη αποτελεί και ο θεσμός των δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία, τον οποίο είχε προτείνει παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ (και θερμός υποστηρικτής του ήταν, βέβαια, ο Γιώργος Παπανδρέου) και σήμερα υποστηρίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το τελευταίο, άλλωστε, αποτελεί το μοναδικό σημείο σύγκλισης με την αξιωματική αντιπολίτευση, όπως διεφάνη από τις χθεσινές εξαγγελίες του πρωθυπουργού. Εκτός και αν στην πορεία υπάρξουν εκπλήξεις, οι οποίες είναι απαραίτητες από τη διαδικασία που προβλέπει το ίδιο το Σύνταγμα για την αναθεώρησή του και την πλειοψηφία των 180 βουλευτών σ’ αυτήν ή στην επόμενη Βουλή.
